made by „serociak©”

W pierwszą niedzielę po Wielkanocy obchodzimy w Kościele powszechnym Święto Miłosierdzia Bożego.
Ustanowił je Jan Paweł II 30 kwietnia 2000 roku podczas uroczystej Mszy kanonizacyjnej siostry Faustyny Kowalskiej. Ogłoszenie tego święta było spełnieniem prośby, jaką Jezus miłosierny skierował podczas jednego z objawień. Z tym świętem wiąże się obietnica udzielenia wielu łask Kościołowi i światu, a zwłaszcza ginącym grzesznikom. Święto to oprócz „Koronki do Bożego miłosierdzia”, „Godziny miłosierdzia” oraz czci oddawanej Obrazowi Jezusa miłosiernego jest „naczyniem”, którym można czerpać potrzebne łaski z Bożego Serca.
Święto Bożego Miłosierdzia jest świętem patronalnym Caritas w Polsce. Stwarza ono doskonałą okazję do dziękczynienia Bogu za Jego miłosierdzie. Jest jednocześnie okazją do dziękczynienia za wszelkie dobro, jakie cała społeczność Caritas wnosi w nasze życie społeczne i kościelne. Papież Benedykt XVI przypomniał w swej encyklice „Deus caritas est”, że nikt z ubogich i cierpiących nie może pozostać osamotniony w swoim cierpieniu. Kościół jest wspólnotą zrodzoną z miłosierdzia i miłości Bożej – dla miłości i miłosierdzia. Caritas należy do jego misji i natury.

W Święto Miłosierdzia Bożego - nasze Święto patronalne - pragnę w imieniu Zarządu, Pracowników, Wolontariuszy Caritas Polska oraz swoim własnym złożyć całej Wspólnocie Caritas Polska moc najserdeczniejszych życzeń oraz zapewnić o modlitwie i wdzięczności za wspaniałą pracę.
Papież Benedykt XVI w swojej encyklice Deus caritas est napisał: „Ponieważ Bóg pierwszy nas umiłował, miłość nie jest już przykazaniem, ale odpowiedzią na dar miłości, z jaką Bóg do nas przychodzi” (nr 1). Wiara w Chrystusa, który najpełniej ukazuje nam miłość Boża, zobowiązuje nas do dzieł miłości bliźniego. Są one spłacaniem długu wobec Boga: otrzymana od Niego miłość zobowiązuje. Stąd też każdego dnia trudzimy się starając przychodzić z pomocą tym, którzy nie zawsze potrafią radzić sobie w życiu. Często stajemy wobec sytuacji trudnych, które zrozumieć i rozwiązać można jedynie w świetle Chrystusowej prawdy o krzyżu i zmartwychwstaniu.
Mówiąc o kościelnej caritas Benedykt XVI zwrócił uwagę na to, ze różni się ona od dzieł filantropijnych, podejmowanych przez ludzi niewierzących oraz od pracy instytucji charytatywnych świeckich. „Gdy chodzi o posługę, jaką ludzie spełniają wobec cierpiących, potrzeba przede wszystkim kompetencji profesjonalnych: niosący pomoc powinni być przygotowani w taki sposób, aby potrafili robić to, co właściwe we właściwy sposób, podejmując wysiłek dalszej troski. Kompetencja zawodowa jest tu pierwszym, podstawowym wymogiem, ale ona sama nie wystarczy. Chodzi bowiem o istoty ludzkie, a osoby ludzkie zawsze potrzebują czegoś więcej niż technicznie poprawnej opieki. Potrzebują człowieczeństwa. Potrzebują serdecznej uwagi” (Deus caritas est, nr 31).
Myślę, że każda z osób zaangażowanych w działalność charytatywną Caritas stara się o tym pamiętać i za to serdecznie dziękuję.
Korzystając z okazji Święta Bożego Miłosierdzia pragnę gorąco życzyć wszystkim: Dyrektorom i ich zastępcom, Pracownikom Caritas diecezjalnych, Wolontariuszom a także naszym Darczyńcom i Sympatykom, aby Święto Miłosierdzia Bożego umocniło nadzieję, która zwycięża zmęczenie i zniechęcenie oraz było impulsem do cierpliwej i pokornej służby najuboższym i potrzebującym wsparcia.
Niech Jezus Miłosierny, który poprzez św. Faustynę zachęca nas do ufności w Boże miłosierdzie, błogosławi Wszystkim, którzy starają się naśladować Go w Jego bezinteresownej miłości.